Vatandaş Çözüm Bekliyor!

Herkes mutsuz, Herkes umutsuz, Genci, yaşlısı orta yaşlısı, Çalışanı, Esnafı, çiftçisi, Herkes mutsuz kimsenin yüzü gülmüyor.

Hamit KİRAZ'ın Kaleminden…

Emekli mutsuz, Maaşı kendine yetmiyor bir ev kirasının altında maaş allıyor, başka iş yapacak gücü kalmamış nasıl geçinecem? giderlerimi nasıl karşılayacam? diye düşünüyor. Umudu kalmamış mutsuz oluyor.

Asgari ücretle çalışanda geçinemiyor, aldığı maaş ev kirası kadar bile değil, her ay zamlı faturaları mutfak giderleri, yüksek enflasyon günlük gelen zamlarla baş edilmiyor mutsuz oluyor.

Küçük esnaf çoğu yerinde yurdunda olmuş,20 metre karelik konteyerlerde ticaretini yapmaya çalışıyor. dostlar pazarda görsün misali gelip gidiyor müşteri yok..

iş yapamıyor giderlerini nasıl karşılayacam diye kara, kara düşünüyor mutsuz oluyor.

Köylü çiftçi,mazot,gübre,ilaç girdi malyetlerin korkusunda tarlasını ekemiyor,aldığı ürünü masrafları karşılamıyor değerinde satamıyor mutsuz oluyor

Bu gidişata insanlar bir umut ışığı görmüyor mutsuz oluyor. Asrın feleketi yaşadık.

Deprem illerinde olduğu gibi Malatya'da da insanların planları yıkıldı, evleri yıkıldı, iş yerleri yıkıldı, umutları yıkıldı.

Depremin üzerinde iki yıl geçmiş halen insanlar ticaretini kontynırlarda yapıyor. Konteynırlarda yaşıyor, kışa doğru gidiyoruz yine umutlar başka bahara'mı kaldı? Bir atasözümüz umut fakirin ekmeğidir, hayalidir..

Bu yazıyı yazarken bir bürokrat bana dedi ki siz, kanat önderleri umutsuzluk tabloları çizmeyeceksiniz, bende dedim ki,bizde bir şey yapmadığımızda,belki sesimizi duyun olur,

İnsanlardaki mutsuzluklar umutsuzluğa çare olur diye yazıyoruz.

Vatandaş çözüm bekliyor.

Yoksa! umutlarımızı yetirip savrulmak istemiyoruz. Sesimizi duyurmak istiyoruz...